بررسی تأثیر پربیوتیک الیگوفروکتوز بر پاره‌ای از شاخص‌های خونی، بیوشیمیایی سرمی و آنزیم‌های کبدی بچه فیل ماهی (Huso huso Linnaeus, 1758)

هدف از این مطالعه بررسی اثرات پربیوتیک الیگوفروکتوز بر برخی شاخص‌های خونی، بیوشیمیایی سرم و آنزیمهای کبدی بچه فیل ماهی (Huso huso) بود. بدین منظور بچه فیل ماهی‌ها (میانگین وزنی 76/0±77/18گرم) تهیه و  با تراکم 50 عدد در حوضچه‌های فایبرگلاس ذخیره‌سازی شدند. تغذیه بچه فیل ماهی‌ها به مدت 7 هفته با جیره‌های آزمایشی حاوی سطوح مختلف صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 درصد الیگوفروکتوز انجام شد. در انتها از بچه فیل ماهی‌ها خونگیری بعمل آمد و شاخص‌های خونی شامل: تعداد گلبولهای قرمز، تعداد گلبولهای سفید و شمارش تفریقی انواع آن، هماتوکریت و هموگلوبین، شاخص‌های بیوشیمیایی (کلسترول، گلوکوز و پروتئین کل) و آنزیمهای کبدی (لاکتات دهیدروژناز، آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز) بررسی شد. نتایج این بررسی نشان داد الیگوفروکتوز اثری بر تعداد گلبولهای قرمز، حجم متوسط گلبولی (MCV)، هموگلوبین متوسط سلولی (MCH)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز (MCHC) ندارد. با این وجود مقادیر هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبولهای سفید در تیمار 2 درصد بطور معنی‌داری بیشتر بود (P< 0.05). اگرچه پربیوتیک الیگوفروکتوز اثری بر گلوکوز و پروتئین کل سرم نداشت، کلسترول سرم خون در تیمار 2 درصد بطور معنی‌داری کاهش یافت (P<0.05). بررسی آنزیمهای کبدی تفاوت معنی‌داری بین تیمارها نشان نداد (P>0.05). براساس این نتایج می‌توان گفت الیگوفروکتوز می‌تواند سبب تحریک ایمنی و بهبود متابولیسم چربی شود.